Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 114

Kabanata 114

Nakahiga si Elliot, ngunit walang tugon si Ben.

sa lahat ng taon na magkakilala sila, ni minsan ay hindi nakita ni Ben si Elliot na naka-sweter.

Bagaman, marahil ang isang sweater na niniting ni Avery para sa kanya ay mas makabuluhan kaysa sa isang sweater na binili ng pera,

“Tumawag sa akin ang nanay mo at sinabing nakalabas na ang pamangkin mo sa ospital,” sabi ni Ben. “Gusto ka niyang umuwi para sa hapunan ngayong gabi.”

“Maaari niyang sabihin sa akin iyon sa kanyang sarili,” sabi ni Elliot.

“Nagalit ka ba niya kamakailan? She was pretty cautious nung kausap niya ako kanina. Huwag kang magalit sa nanay mo, Elliot. Walang makakapantay sa pagmamahal ng isang ina sa mundong ito”

“Pakiusap tumigil ka na sa pagsasalita.”

Humagalpak ng tawa si Ben.

“Gusto mo bang bumalik sa lumang mansyon para sa hapunan kasama si Avery?”

Saglit na nag-isip si Elliot, at pagkatapos ay nagsabi, “Diba sabi mo naging abala siya sa pagniniting?”

“Totoo yan! Isang linggo na lang ang natitira. Iniisip ko kung kamusta na siya.”

Pagdating ni Elliot sa lumang mansyon ng gabing iyon, si Rosalie ay nasa tabi niya sa tuwa.

Ang iba, sa kabilang banda, ay may iba’t ibang antas ng pag-iingat sa kanilang mga mukha.

Bumaba ang malamig na tingin ni Elliot kay Cassandra.

“She’s Avery’s sister, Cassandra Tate…” paliwanag ni Rosalie nang makita niyang nakatingin ang anak sa kanilang bisita. “Hindi ko siya gusto noong una, pero inalagaan niya si Cole pagkatapos nitong masaktan…”

Lumaki ang pangamba ni Cassandra sa hindi matitinag na tingin ni Elliot.

Nag-ipon siya ng lakas ng loob na batiin siya at sinabing, “Nice to meet you, Sir. Kapatid ako ni Avery. Akala ko sasama ka sa kanya ngayong gabi!”

Hindi siya pinansin ni Elliot at inilipat ang tingin sa haggard at matamlay na mukha ni Cole.

Ang panahong ginugol niya sa ospital ang pinakamasakit na panahon ng kanyang buhay.

“Nakipaghiwalay ako kay Avery kalahating taon na ang nakalipas, Tiyo Elliot. She hated me after niyang malaman na nakikita ko si Cassandra. Walang paraan na makakagawa ako ng pakana para manatili siya sa tabi mo,” desperadong paliwanag ni Cole.

“Masasabi ko,” sabi ni Elliot, pagkatapos ay idinagdag pagkatapos ng maikling paghinto, “Natatakot ako na wala kang kakayahan.

upang pamunuan si Avery Tate.”

Ang kakaibang personalidad ni Avery ay humadlang sa sinumang kontrolin siya.

“Insultuhin mo ako kahit anong gusto mo. Basta’t masaya ka,” mapagpakumbabang sabi ni Cole.

“Masaya ako kung itikom mo ang iyong bibig,” diretsong sabi ni Elliot.

Nanatiling tahimik si Cole.

Naging maayos ang kanyang finger reattachment surgery, ngunit hindi pa siya ganap na gumaling at kinailangan niyang umasa kay Cassandra para pakainin siya.

Nanatiling mahigpit ang tensyon sa buong hapunan sa gabi.

Nang mapansin ang mahigpit na katahimikan, nagpasya si Cassandra na pagaanin ang kapaligiran.

“Mayroon kaming isang mapagkakatiwalaang manghuhula na hinulaan ang hinaharap ni Avery para sa amin noon,” sabi niya. “Sinabi nila sa amin na si Avery ay magdadala ng malas sa kanyang asawa… I bet ang iyong kamakailang aksidente ay dahil sa kanya.

Habang itinaas ni Elliot ang kanyang mga mata para tingnan siya, pinalamig siya ng tingin nito hanggang sa buto.

“Ako mismo ay isang magandang manghuhula. Hulaan ko ang iyong kinabukasan ngayon… Hindi ka mabubuhay nang matagal.” Exclusive content © by Nô(v)el/Dr/ama.Org.

Nalaglag ang tinidor ni Cassandra mula sa kanyang mga kamay at nagkalat sa sahig.

Nang maramdaman ang galit ng kanyang anak, tinawag ni Rosalie ang bodyguard at sinabing, “Itapon mo siya!”

Nagalit si Cole na pinalayas si Cassandra.

“Lola—”

“Tumahimik ka! Pakainin mo ang iyong sarili o huwag kumain! Hindi ko kailanman nagustuhan ang babaeng iyon! Siya ay walang iba kundi ang gulo para sa iyo!”

Hindi na nagsalita pa si Cole at sinubukan niyang kunin ang kanyang tinidor gamit ang kanyang nasugatang kamay.

Inilabas ni Elliot ang isang tseke mula sa kanyang bulsa, ipinadala ito sa mesa patungo sa kanyang kapatid, at sinabing, “Ito ay para sa pag-aalaga kay Inay, Henry. Kunin mo.”

•Nanirahan si Rosalie kay Henry, kaya regular na binibigyan ni Elliot ang kanyang kapatid ng pera para mabayaran ang mga gastusin.

Nag-alinlangan si Henry.

Gusto niyang tanggapin ang pera, ngunit hindi niya maiwasang mapahiya. Tungkulin ng isang bata na alagaan ang kanilang ina, kung tutuusin.